bir gün gidersem
eğer bu şehirden
eşyamı toplayarak ansızın!
yolculayamazsan da
haberin olsun.
belki gelir seyredersin bir köşede
ürkek, çekingen…
sallayamazsan da mendil ya da el
sessizce akarsa gözpınarların
gözyaşlarını silecek mendilin olsun.
arayan gözlerle ararken seni
“çıkar gelirsin ümidini” taşıyarak...
sen yine de çıkıp gelme…
zira dayanamam ayrılıklara
tüm hayallerimi paketleyip
valizime koymuşken
çöker kalırım oralarda..!
(Şerif Kaya / 2010)
Yorum Yazın