Bazen,
yaşamın ta kendisidir;
büyük surlu kaleler,
güneş görmez zindanlar,
zincire vurulmuş mahkumlar
ve önüne dikilmiş
kara vicdanlı zebaniler!
kırmadığın sürece
o zincirleri,
mahkumsun
yaşamın boyunca
o taş duvarlara
ve karanlık dehlizlere!
oysa ki
senin acizliğin
ve çaresizliğindir;
adını yazgı koyduğun
bu yaşam,
ve böyle buyurmuş ilahlar!
(Mayıs 2020 / Çeşme)
Harika bir şiir yineemegine sağlık yoldasim.
Ayşe Yilmaz
19-11-2022 22:05